رسانه دل

سیاست شفاف‌سازی وزارت ارشاد که در چارچوب قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات طی ماه های اخیر صورت گرفته، ظاهراً در مواردی بیشتر به ابهامات دامن زده است. از تهیه لیوان، خودکار و عطر(!) تحت عنوان گیف جشنواره با هزینه 678 میلیون ریال و یا صرف هزینه ای بالغ بر 620 میلیون ریال برای «تهیه بی سیم ولباس راهنمایان و مراسم تقدیر و تشکر از دست اندرکاران و هدیه به ایشان» که اوایل اسفند ماه جاری با انتشار هزینه های انجام شده در سی و ششمین جشنواره جهانی فیلم فجر افشا شد گرفته تا این گزارش آخر

در گزارش اخیر اطلاعات مالی انجمن سینمای جوانان ایران طی یازده ماه سال جاری یک بند چشمگیر به نام هزینه های پشتیبانی انجمن سینمای جوانان ایران به چشم می خورد که به تنهایی نیمی از دخل و خرج این انجمن را بلعیده! این بند 9 میلیاردی هیچ توضیح و حتی میزان تحقق اهدافی هم همراه خود ندارد تا روشن شود که صرف آن با توجه به بالا بودن رقم چقدر کارشناسی شده بوده.
در واقع بر این اساس این انجمن امسال در هر ماه بیش از 800 میلیون تومان هزینه پشتیبانی کرده که طیف متنوعی از محلهای مصرف را میتوان برای آن متصور بود؛ از حقوق کارکنان تا تامین وسایل فیلمسازی. با این حال دقیقاً این بخش پرخرج، بدون توضیح مشخصی در جدول اطلاعات مالی انجمن سینمای جوانان جاخوش کرده تا صرف بیش از دو برابر رقم هزینه شده برای حمایت از جشنواره ها و تبلیغات فیلم های کوتاه را برایش شاهد باشیم.
از سویی باید دید هزینه های اعلام شده چه برای این انجمن و چه در مورد جشنواره های جهانی و ملی تا چه حد با اهداف اصولی در شکل فعالیت و منطق راه اندازی شان سازگاری و همخوانی داشته است. چرا در که اگر قرار است این هزینه ها فقط صرف شوند که بودجه خرج شده باشد، اما هدفی در پس آنها محقق نشود و به سینمای کشور سودی نرساند، حتی شفاف سازی درباره شیوه هزینه کرد آنها هم اهمیتی نخواهد داشت.